لعنت به من گاهی اگر بیراه رفتم  

جز راهت هرجا رفته ام , در چاه رفتم

سِیر نجف تا کربلا معنیش این است  

از مرقد این شاه تا آن شاه رفتم

وقتی رسیدم محضر عباس یعنی  

روی زمین بودم ولی تا ماه رفتم

با گریه برگشتم اگرچه وقت رفتن  

دنیا فریبم داد و با اکراه رفتم

صاحب زمان اینجاست یعنی احتمالا  

من در جوارش چندگامی راه رفتم

در راه دائم شام بودم , تا رسیدم  

گنبد که دیدم تا بقیع ناگاه رفتم

گاهی به دنبال صدای یا بُنَیَ

گاهی به سمت بانگ وا اُماه رفتم

شاعر : حمیدرضا محسنات