سرفراز از مقدمت اهل ری اند
لاله ها چون باده و جام می اند
خیل مستان سبوی باده ات
بوسه زن بر مرقدت پی در پی اند
اشک شوق عاشقان در این حرم
مثل باران های در فصل دی اند
کمترین سائل ز درگاه شما
حاتم طایی و از قوم طی اند
راوی دُر گهربار حدیث
چون کلینی و تو و باب وی اند
طوف کویت چون حسین سرجدا
جمله عالم ریزه خواران وی اند
شکوه ها بر دوری از کربلا
چون جدایی نیستان و نی اند
یک حسین و یک زمین کربلا
یک سر و هفتاد و دو یار وی اند
گر چه آدم در عزایش گریه کرد
سوگواران عزایش از کی اند

شاعر : جواد کلهر