کجایی داداش دل من خونه
دارم می میرم خدا می دونه
همیشه تصویرت تو قاب چشمامه
برادرم داغ سر تو باهامه
ای کاش یا حسین اینجا می مردم
روی دامن زهرا می مردم
آه ای مهجبین
برگشتم ببین
من خوردم زمین
سالارم حسین

نمی ره یادم ز پا افتادی
همینجا پیش چشام جون دادی
نمی ره از یادم تنت رو خاکا بود
تو لشکر دشمن سر تو دعوا بود
دعوا شد سر جسم صد چاکت
دریا شد زمین از خون پاکت
وای از کشتنت
از جون کندنت
بی سر شد تنت
سالارم حسین

شاعر : محسن طالبی پور