این حسین کیست که در قلبِ همه جا دارد؟

 این همه عاشقِ دیوانه وو شیدا دارد

این حسین کیست که نامِ کرمش در دو سرا

 این چنین پیشِِ خدا رتبه ی اعلا دارد

این حسین کیست که از کشتنِ او چشمِ خدا

اشکِ خون از حرمِ عالمِ بالا دارد

این حسین کیست که در قتلگهِ کرببلا

رقصِ او در برِ شمشیر تماشا دارد

این حسین کیست همان زینتِ دامانِ نبی

از لبِ پاکِ نبی بوسه ی زیبا دارد

این حسین کیست که در سلسله ی عرشِ خدا

این همه از غمِ این داغ مُعَزٌا دارد

این حسین کیست گلِ فاطمه وُ جانِ علی

ریشه در باغِ خداوندِ تعالی دارد

این حسین کیست که با مشعلِ فرزانه ی خویش

 عالمی سر به سر از نورِ تولٌا دارد

این حسین کیست که خونش ثمر ِکرببلاست

در دلِ تیر و سَنان باغِ مُصلٌا دارد

این حسین کیست، همان صاحبِ کشتیِ نجات

نامِ او چون پدرش حُرمتِ والا دارد

این حسین کیست گلِ سر سبدِ هر دو جهان

پدری هم چو علی مادر زهرا دارد

این حسین کیست حریمش شده خلوتگهِ دل

حرمِ دیگر در عرشِ مُطَلٌا دارد

این حسین کیست همان شافیِ فردایِ جزا

بر مُحبًانِ خودش صورتِ امضا دارد

"بابی انت وامٌی یابن رسول الله(ص)"

شاعر : هستی محرابی