باز آمد موسمِ آه و انین
سینه ها در شور و شینِ اربعین

باز داغ کشته ها آمد به یاد
خاک و خون آغشته ها آمد به یاد

باز داغِ کربلایت تازه شد
روضه ی باغِ تو پُر آوازه شد

کاروانی آمد از شامِ بلا
چشمه ی خون شد زمین کربلا

باز عالم شورشی دیگر فتاد
روی نعشی نیمه جان خواهر فتاد

گو فلک چترِ مصیبت را گشود
جامه ی صبر از تنِ یاران ربود

ابر خونبار از غمِ آلاله ها
سینه ها لبریز شد از ناله ها

می رسد گلبانگِ چاووشِ حسین
عالمی گشته سیه پوشِ حسین

شاعر : هستی محرابی