زهرا، ای مَهِ نگارِ من (۲)
زهرا، هیجِده بهارِ من (۲)
زهرا، مرو از کنارِِ من (۲)

زهرا، زهرا

ای گلِ پژمرده در عهدِ جوانی (۲)
بی نصیب و نامراد از زندگانی(۲)
می روی امّا چرا با بی نشانی (۲)
بعدِ تو سهمِ من است نا مهربانی(۲)

این منو داغِ غمِ بی خانمانی (۲) جایگزین
خسته از دردِ فراقِ کودکانی(۲) جایگزین

زهرا !
این منو این آهِ سرد
زهرا
مانده پشتم کوهِ درد
زهرا
شد بهارم رنگِ زرد
زهرا، زهرا

زهرا، ای مَهِ نگارِ من (۲)
زهرا، هیجِده بهارِ من (۲)
زهرا، مرو از کنارِ من (۲)
زهرا، زهرا

ای گلِ یاسِ به خاک و خون کشیده (۱)
ای بتول، کامِ دل از دنیا بریده (۲)
کس به مثلِ تو غمِ عالم ندیده (۱)
گشتی ایامِ جوانی قد خمیده (۲)

ای وای
کشتی ام پهلو گرفته
ای وای
سر و بر زانو گرفته
ای وای
از چه با من رو گرفته
زهرا،زهرا

پهلو و بازو ز تیغِ کین شکسته(۲)
غصه و غمها تو را از سر گذشته (۲)
با نگاهِ حسرت و محزون و خسته (۲)
همسرت در گوشه ی خانه نشسته (۲)
ای وای
زینبِ محزون و زار
ای وای
در غمِ تو سوگوار
ای وای
از فراقت بی قرار
زهرا زهرا

زهرا، ای مَهِ نگارِ من
زهرا، هیجِده بهارِ من
زهرا، مرو از کنارِ من

زهرا، زهرا

فاطمه ای میوه ی باغِ پیمبر (۱)
دخترِ خیرالنّساء ای تاجِ کوثر (۲)
ای شفیعِ امتان در روزِ محشر (۲)
ذرّه ی نورِ تو با عالم برابر (۲)

می روی دردم ز دردِ تو فزونتر (۲)  جایگزین
زهرا
تو همان یاسِ شهیدی
زهرا
پیشِ بابا روسپیدی
زهرا
دل از این عالم بریدی
زهرا
آرزویِ خود رسیدی
زهرا،زهرا

زهرا، ای مَهِ نگارِ من (۲)
زهرا، هیجِده بهارِ من (۲)
زهرا، مرو از کنارِ من (۲)

زهرا، زهرا

فاطمیه  دهه دوم . سال 1395
دیوانگان حسین علیه السلام کاشان
کربلایی سید جعفر طباطبایی

شاعر : هستی محرابی