سهمِ تو از زندگی، جز غم و مِحنت نبود
طالعِ تو از ازل، در کفِ قسمت نبود

جسمِ نحیفِ تو را کوچه به دیوار زد
هجرِ تو را بر دلِ حیدرِ کرّار زد

وا از غمِ جانِ تو / ناله ی احزانِ تو
تا به فلک می رود/ روضه ی هجرانِ تو

آتشِ داغِ تو در، سینه ی ما شعله ور
از غمِ تو در شبِ خسته بسوزد جگر

چاه فقط در دلش مانده مزارت کجاست
کوثر تو تا ابد ساقیِ لب تشنه هاست

وا از غمِ جانِ تو / سینه ی نالانِ تو
نوحه ی غم می رسد/از بیت الاحزانِ تو !

شاعر : هستی محرابی