• سه شنبه 15 آبان 03

 احمد ایرانی نسب

تقدیم به شهدای حادثه نفتکش سانچی -(کاش بیدارم کنی ، پایان دهی کابوس را)

867

کاش بیدارم کنی ، پایان دهی کابوس را
با حضورت زنده کن این مرده ی مأیوس را

یوسف گمگشته باز آید به کنعان ، ای خدا
بیشتر کن شعله ی امید این فانوس را

من چه میبینم؟ چه آمد بر سرت؟ ای نازنین
لاله کاری میکنی با خونت اقیانوس را

بس که بال و پر زدی و گُر گرفتی ، سوختی
درس عزت داده ای در شعله ها ، ققنوس را

پشت دنیا بشکند تا مثل تو آید به بار
میبرم تا ناکجا با خود همین افسوس را

آه از مام وطن ، آه از هجوم درد ها
دوست دارم سینه ی با امتحان مأنوس را

من به دَم هایی که سنگین است عادت کرده ام
کاش بودی تا ببینی این دَم محبوس را

با خودت من را ببر ، دریا به دریا ، موج موج
دوست دارم زندگیِ با خطرْ ملموس را

احمد ایرانی نسب

  • سه شنبه
  • 26
  • دی
  • 1396
  • ساعت
  • 11:58
  • نوشته شده توسط
  • سید محسن احمدزاده صفار

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران