کوثرِ عشق
ای که تاجِ شرفی روی سر مادرها
ای که خاک قدم توست ، تمام سرها
لحظه‌ی از تو نوشتن قلمم می‌لرزد ...
لحظه‌ی گفتنِ از رتبه‌ی تو پیکرها
گفتن از شأن تو مستلزم وحی است فقط
در مقام تو نوشتند `الی آخرها ... `
جایگاه ملکوتی تو اَوْ اَدْنیٰ‌هاست
جایی از عرش ، در آن سوی همه باورها
لقب `ام ابیهاست” ، برازنده‌ی تو
دختر وحی !!! ، شدی مادر پیغمبرها
کوثرِ عشقی و حق خیر کثیرت داده
کوریِ چشمِ پُر از بغضِ همه ابترها
حجت الله شدی بر همه‌ی حجت‌ها
و نوشتند تو را تاجِ سر سرورها
کاش می‌شد بگذارند ، تمام مردم
نام زیبای تو را بر همه‌ی دخترها
مادر آبی و تا روز قیامت جاری ست
چشمه‌ی عشق تو در چشمِ تر نوکرها
از زمانی که شنیدیم ، به تو بد کرده
بدمان آمده از میخِ تمام درها
- چهارشنبه
- 4
- بهمن
- 1396
- ساعت
- 22:5
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
رضا قاسمی
ارسال دیدگاه