مدینه من دگر زهرا (س)ندارم
زغم سر را به زانو می گذارم
مدینه حامی دیرینه ام رفت
شدم تنهاوبهرش داغدارم
مدینه فاطمه جان علی بود
فراق او نموده بی قرارم
مدینه دیده ام باچشم گریان
به پشت درفتاده یارغارم
مدینه بود بسته دستهایم
ز زهرایم همیشه شرم دارم
مدینه یاد داری وقت غسلش
زکف دادم تمام اختیارم
مدینه یاد داری آن شبی را
که رفتم یار در خاکت سپارم
غریبانه، بدور از چشم اغیار
چنین بوده وداعم با نگارم
مدینه چون دهم پاسخ پیمبر
که زهرا بوده از او یادگارم
مدینه مردمانت بی وفایند
دل خوش در تو دیگر من ندارم
بدون فاطمه لطفی نداری
بدون او غریب این دیارم
مدینه قبر او مخفی نگهدار
زتو خواهم که باشی راز دارم
- دوشنبه
- 9
- بهمن
- 1396
- ساعت
- 0:48
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه