ببخش فاطمه جان
گره گشای جهان کرده اند دستم را
خورانده اند به عالم می الستم را
علی ام آنکه به تاوان مهربان بودن
نشانده اند به آتش،تمام هستم را
اگر نبود کلام رسول،میدیدند
بروی گردنشان جای ضرب شصتم را
گرفت راه تورا تا جریحه دار کند
غرور و غیرت قلب خداپرستم را
مرا فراق تو ازپا درآوَرَد ورنه
ندیده است کسی تاکنون شکستم را
تورا زدند شکستم،ببخش فاطمه جان
وصیت پدرت بسته بود دستم را
- جمعه
- 13
- بهمن
- 1396
- ساعت
- 14:19
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
عالیه رجبی
ارسال دیدگاه