هر صبح و ظهر و شام عزادار مادری
تنها تویـی که محـرم اسـرار مادری
دیگـر تمام ، موی سر تو شده سفید

در کوچه ها هنوز تو  غمخوار مادری
 از داغ فاطمـه جگرت تیر می کشـد
 آقا شهیـد کوچــه و دیــوار  مادری
 هرگز نگفته ای به کسی شرح ماجرا

  لکنـت زبان گرفتـی و تب دار مادری
  


هم جان احمد هستی و جانان مرتضی
   تـو دومـین امامـی و دلـــدار مادری 

  زهرا حرم نداشت تو هم بی حرم شدی

  از کـودکـی همیـشه هـوادار مـادری