آمد شب جمعه دل رود کرببلا
با عشق حسینی که بود خون خدا

آنجا برود که همره مادر او
طوف حرمش کند به امید عطا

آنجا برود که سر به شش گوشه نهد
از دیده سرشک ریزد از بهر رجا

آنجا برود که تا میان حرمین
خواند به صفا زیارت عاشورا

آنجا برود که روی تل زینب(س)
بر سینه زند برای آن راس جدا

آمد شب جمعه ده سلامی به حسین(ع)
بر درگه او روانه شو همچو گدا

گر که تو نباشی اش گدایی کاهل
او هدیه دهد گدای را کرببلا