‍ السّلام علیکِ یا بنتِ رسول الله(ص) یا فاطمةالزَّهرا(س)

مرا در سر چه سوز و التهاب است
که امشب حالِ زهرایم خراب است

دلی از درد و غم آکنده دارم
سرشکِ مژَگانم چون سحاب است

به چند ماهه گلم رنگِ خزان شد
زمین گیر و اسیرِ رختخواب است

کنارش همدمِ رازی ندارد
دلِ عالم به حالِ او کباب است

ندانم از چه با من رو گرفته
چرا در پیشِ من رویش نقاب است؟

الها شاهدی بر حالِ زارم
چو آتش این دلم در سوز و تاب است

چرا من هر چه می پرسم ز حالش
سؤالِ من دمادم بی جواب است

مگر با او چه کرده تیغِ شیاد
دو گیسویش ز خونِ رو خضاب است

چه شد دردش دگر درمان ندارد
سرا پایش همه در اضطراب است

بزن بالا نقابت تا ببینم
چه زخمی گونه های آفتاب است؟

ز بس کردی دعا آسوده گیری
دگر امشب دعایت مستجاب است!

"هستی محرابی"