?زبانحال حضرت زینب س بر بالین مادر مظلومه اش (مرثیه ی سنتی کار خیلی قدیمی )

یاسِ کبودم حاجت روا شد، آن زخمِ پهلو دیگر دوا شد
در نوجوانی گشتی تو پرپر، مظلومِ مادر مظلوم مادر

مادر بنالی از دردِ سینه، یا از زنانِ شهرِ مدینه
چون تیرِ زهری هر آن نگاهِ، لبریزِ بغض و لبریزِ کینه

رنجور و خسته از درد بستر، مظلوم مادر مظلوم مادر

اندوهِ سنگین در سینه داری، زخمی به روی آیینه داری
از دردِ غربت صد غصّه داری، اسرار و محرم یک فضه داری

گشتی تو محزون بعدِ پیمبر، مظلوم مادر مظلوم مادر

از آن کبودی بر روی صورت، از روی بابا داری خجالت
تو رو بگیری از زخمِ جَرحت، تا او نبیند آن جای ضربت

صد آه و افغان از تیغِ خنجر، مظلوم مادر مظلوم مادر

بر تو رسانند اینگونه پیغام، گویید به زهرا از درد ایام
یا شب بگرید از رنج و آلام، یا روز بگرید شب گیرد آرام

اندر مدینه بی یار و یاور، مظلوم مادر مظلوم مادر

داد از جدایی از دردِ هجران، مسکن گرفتی در بیت الاحزان
داری به لبها آوای پنهان، بر تو چه سنگین این رنجِ دوران

درمان ندارد این زخم پیکر، مظلوم مادر، مظلوم مادر

یاس و شقایق در باغِ زهرا، پژمرده شد گو از داغِ زهرا
کو باغبانِ عشٌاقِ زهرا؟ آن سینه اش بود مشتاقِ زهرا

ویران شده آن بستانِ کوثر، مظلومِ مادر مظلوم مادر

آندم تو گشتی در خون شناور، در پیشِ چشمِ آن دو برادر
یکدم گشایید دستانِ حیدر، بیرون کشاند تا میخِ آن در

با تو چه کرده آن خصمِ کافر، مظلوم مادر مظلوم مادر

مادر دعا کن زینب بمیرد، جای تو را در بستر نبیند
کی گفته دردِ ماتم نشیند، شامِ عزای مادر بگیرد

بر من نباشد مرگِ تو باور، مظلوم مادر مظلوم مادر

بعد از پیمبر فصلِ خزان است، ما را زمانه نا مهربان است
پشتِ سرِ هم ظلم و جنایت، این سیل غمها بر ما گران است

گو چی کشیدی در پشتِ آن در،مظلوم مادر مظلوم مادر

در بین خانه چون مرغِ بی پر،پهلو گرفتی در کنجِ بستر
دارم وداعت در وقتِ آخر، زینب نبیند روی تو دیگر

باشد‌ دیدار تا روزِ محشر،مظلوم مادر،مظلوم مادر

#هستی_محرابی