عاشقان!
ماه جمادی آمده

در
جهان هنگام شادی آمده

شهر
مکه در هوایی دیگر است

نور
حیّ سرمدی جلوه‌گر است

مکّه
را بنگر چه غوغایی شده

خانه‌ی
احمد تماشایی شده

حور
و غلمان پُر شده روی زمین

بهر
تبریکِ به ختم المرسلین

هرطرف
بینی چراغانی شده

خانه‌ی
احمد گل‌افشانی شده

مکّه
چون وادیِ طورِ دیگر است

هم
خدیجه شاد، هم پیغمبر است

امشب
از سوی خداوندِ مُبین

آمده
روی زمین روحُ الاَمین

می‌زند
فریاد با شور و شعف

بر
فراز بام آن بیت الشّرف

غنچه‌ای
از باغ احمد وا شده

زینت
دنیا و مافیها شده

نوربخشِ
کلّ هستی آمده

مظهر
یکتاپرستی آمده

هدیه‌ی
خلّاق سرمد آمده

در
جهان دخت محمد آمده

شیعیان
را باب حاجات است او

مادر
دل‌بند سادات است او

همسر
مولای عالم، حیدر است

با
علی شافع به روز محشر است

بر
خدیجه مادرش نور دو عین

مام
زینب، مجتبی، کلثوم، حسین

هم‌دم
و هم‌سنگرِ شیر خداست

مادر
مظلوم عالم، مجتباست

بر
سپهر دینِ احمد کوکب است

مادر
اُمّ المصائب، زینب است

نوگل
عصمت، گل طاهاستی

ذات
حق را عصمت کبراستی

همچو
پیغمبر خصال فاطمه‌ست

زینت
عالم کمال فاطمه‌ست

زینت
مولا رسول‌الله، اوست

در
همه عالم چراغ راه، اوست

فاطمه
محبوب حیّ کبریاست

در
دو عالَم، فاطمه مشکل‌گشاست

شکر
لله من شدم مهمان تو

در
کنار سفره‌ی احسانِ تو

فاطمه‌جان!
عزّت و جاهم بده

در
کنار خانه‌ات راهم بده

من
نی‌ام بیگانه، هستم آشنا

سائل
کوی شما هستم «رضا»

عبد
درگاهت مرانی از درت

دست‌گیرم
باش جانِ همسرت