زمزمه‌ی شهادت امام هادی(ع)
یارب مدد کن امشب در سامرا بمانم
تا روضه‌ی غریبی بین حرم بخوانم
با قلب پاره پاره با چشم لاله گونم
سرداب را ببینم از دیده خون فشانم
آتش زده شراره بر قلب پاره پاره
مادر بیا زجنت بنما به من نظاره
مسموم زهر کینه، دور از مدینه ماندم
بردامنم نشسته، از اشک من ستاره
حالم شده دگرگون،از بسکه ناله کردم
یاد حسین و یاد، طفل سه ساله کردم
با کام خشکِ از آب رنگ رخم پریده
چشمان منتظر را چون رنگ لاله کردم
جان داده در غریبی ابن الرضای ثانی
ای وای از این غریبی گریم ز ناتوانی
بر روی خاک حجره سر را نهاده از غم
چون مادرش جوان است با قامت کمانی