به احترام شهداء  بدرقه‌ی راهیان نور

ابتدایش دو کوهه چند نقطه...
آخرش پر شکوهه  چند نقطه...
ابتدایش نهال سبزی بود
انتهایش شکوفه چند نقطه...
چفیه ساک و تکان دستی بود
گوئیا این مسافر عشق است
بندهای تعلقش وا شد
اولین گام و ظاهر عشق است
بسته بودش به سر چو سربندی
روی آن نقش بسته یا زهرا
کربلا مقصدش! نمیدانم.....
روی دست همه پس از چندی
این گل پرپر است!نه گل نیست
لاله‌ی بین این گلستان است
این تمام شرف،همه مردیست
بر تن نیمه جان من جان است
سفره‌ی هفت سین واین عکست
چقدر سینهای برعکسی
سوره فجر شد گواه تو و
نقش بسته به تارک عکست
این شکوه تمام ایمان است
اسوه،الگوی مرد آزاده
عاقبت برگه گشته دریا و...
رفت تا انتهای این جاده