«ظهور» آمدنی نیست بل مختصاتی است که باید رفت و بدان رسید.
...و أنّ الرّاحل إلیک قریب المسافة (۱)

شوق وصال دارم و لبریز رفتنم
من از تبار تجربه‌های رسیدنم
هرقدر سخت باشد و هرقدر هم که دور
رودم که در مسیر به دریا رسیدنم
مرداب شد هر آن‌که ز رفتن درنگ کرد
دل‌بسته‌ی همیشگی ِ دل‌نبستنم
در وقت ایستادگی، هم‌راه آبشار
وقت خروش، هم‌قدم سیل‌ها منم
دارم عبور می‌کنم از روی خویشتن
یعنی به فکر در دل او آرمیدنم
احسان محمودپور