سرود و شور توسلی میلاد ارباب حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام


بند اول

پر زده مرغ دل من،تا کربلای حسین
بدونید ای اهل عالم،منم گدای حسین
دیوونه ی عشق ارباب،شدم به لطف خدا
حاجت قلبم گرفتم،من از خدای حسین

یه فطرسم/سوخته بالم
که با تو خوب/میشه حالم
تو اومدی/ارباب من/شدی و خیلی خوشحالم

عشقت رو به جون خریدم
عکست رو دلم کشیدم
تو عمرم شبیهت آقا
آقایی دیگه ندیدم


(روح و روانم/آرام جانم/ای حسین جانم)


بند دوم

هر کی یه عشقی داره من،عاشق خون خدام
از کوچیکی با حسین من،خدارو دیده چشام
هر کی یه دلبر داره و،خیلی رفیقه باهاش
منم یه دلبر دارم که،خیلی رفیقه باهام

تو دام اون/من افتادم
خوشم بهش/دل رو دادم
با نیم نگاهه/ملیحش/شدم دیوونه و شادم

مست عطر و بوی سیبم
بیمارم حسین طبیبم
خوشحالم که نوکریه
این آقا شده نصیبم


(روح و روانم/آرام جانم/ای حسین جانم)


بند سوم

از همه عالم سرم چون،نوکر دربارم
یه عاشق سینه چاک و،تشنه ی دیدارم
وقت نماز و به سجده،به درگه الله
سرم رو بر روی خاکه،کربلا میذارم

اگر چه من/خیلی پستم
یه کشتیه/گِل نشستم
تو اومدی/ناجیه من/شدی و گرفتی دستم

دلدار منی آقا جون
بردی قلبمو چه آسون
عیده میلادته آقا
عیدی بده کربلاتون


(روح و روانم/آرام جانم/ای حسین جانم)