السلام علیک یا علی اکبر علیه السلام

دلم سوی مدینه میزند پر
در بیت الشرف را میزند در
مهی در آسمان دین و قرآن
دوباره سر زد از الطاف داور
شده زینت در این عالم دوباره
گلی از گلشن زهرائ اطهر
درون خانه ی مولای عالم
شده از مقدمش غوغای محشر
گل افشانی شده شهر مدینه
جهان از عطر و بوی او معطر
رسیده در جهان جانان زینب
گل زهرا،عزیز و جان حیدر
زبسکه نور می‌بارد ز رویش
از این کودک شده عالم منور
بود بر ام لیلا نور دیده
به صولت همچو حیدر،نام اکبر
در آغوشش بود قنداقه ی او
بریزد اشک شوق از دیده مادر
حسین با یاد جد اطهر خود
نگاهش بر علی باشد مکرر
در این عالم بود او اشبه الناس
به خلق و خلق و منطق چون پیمبر
خدا جویان عالم را بگویید
که آمد در جهان جود مصور
به قد و قامت ومهر ووفایش
بود بهر حسین عباس دیگر
زیمن مقدم این گلبن عشق
به ما از حق رسیده لطف بیمر
به شادی دل فرزند زهرا
بگیر عیدی تو از ساقی کوثر
چه گویم من مدیحت پور زهرا
زحد وصف می‌باشد فراتر
تو نور پر فروغ کبریائی
به دریای ولایت همچو گوهر
شما در بین خوبان بهترینی
حسین خورشید دین حق،تو اختر
چو جد وباب مظلومت توهستی
به شیعه تا ابد مولا و سرور
تو از هستی گذشتی تا به شیعه
دهی تا روز محشر عزت و فر
به بذل هستی و ایثار جانت
شهادت را تو دادی زیبا و زیور
به یاد اربأ اربا پیکر تو
بسوزم دم به دم با دیده ی تر
زجور دشمنان دین و قرآن
شدی در کربلا صدپاره پیکر
به پیش چشم بابای غریبت
شدی صدپاره و درخون شناور
به یاد کربلا گریم شب و روز
خدا بنموده این رزقم مقدر
(رضا)گر غافل از مولا نباشی
بگیرد از کرامت دست نوکر
حسین جان ای امید هردوعالم
بگیر دست مرا هم روز محشر