#یوسفِ_زهرا_س

آندم که بر من افتد آهنگِ بی نوایی
هر کوی و کوچه گردم با کاسه ی گدایی

هر کوی و کوچه گردم از دردِ این بهانه
شاید که این گدا را در یک نظر در آیی

این بارِ محملِ من مشکل نشسته بر گِل
در هر زمان نشستم امیدِ رهگشائی

جانا گدای سائل محتاجِ یک نگاهت
کارم گره فتاده بگشا درِ رهایی

ترسم ز دردِ هجران این جان به آخر آید
آخر تو را نبینم در کوی آشنایی

دردِ فراقت ای جان در سینه ام نشست است
کی قسمتم شود گو آن فرصتِ طلایی

سوزم ز آتشِ دل امّا به آهِ سردم
ای التیامِ دردم آخر بگو کجایی؟

هر دم بهانه گیرم در انتظارِ رویت
داد از غمِ شماتت کی میشود بیایی؟

گو کی میسّر آید آن وعده ی وصالت
فریادِ جان که آمد پایانِ این جدایی

چون شمعِ خسته سوزم اندر فراقِ رویت
در هر زمان بر افتد این رسمِ بی وفایی

اندر حریمِ عشقت مجنون و بیقرارم
من میخرم نگاهت هر چند پُر بهایی

این التهابِ سینه چون کوهِ آتشین است
کی میرسد به درمان این دردِ بی دوایی

ای مَه رخِ الهی کردم دعا بیایی
با مقدمت سر آید آهنگِ بی نوایی!

#کار_خیلی_قدیمی
#هستی_محرابی