هدیه شب اول ماه رمضان به همه‌ی روزه داران

گریه بر امام حسین(ع)



چرا امام زمان(عج) هر صبح و عصر، بنا بر زیارت ناحیه مقدّسه، بر امام حسین(ع) گریه می‌كنند؟ اینكه در آن زیارت می‌فرمایند: «بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما» یعنی چه؟

زیرا این مصیبت و پیام‌های این حادثۀ‌ مصیبت‌بار، هیچ‌گاه نباید فراموش گردد و خون گریستن  هم كنایه از شدّت حزن و عزا است.

‌ هدف از گریه كردن بر اهل‌بیت(ع) و تباكی (خود را به گریه واداشتن) و معنی گریۀ ما بر امام حسین(ع) چیست؟

گریه و تباكی از بارزترین مصادیق عزاداری است و هدف از گریه‌كردن بر مصائب حضرات اهل‌بیت عصمت‌ و طهارت(ع) به‌خصوص امام حسین(ع)، همان هدف از عزاداری است و آن زنده نگاه‌داشتن تشیع و احیاء روحیۀ ایثار، گذشت، فداكاری و شهادت‌طلبی برای دین خداست؛ از این جهت هم، افضل اعمال و قُربات است. علاوه بر این، معنا ندارد که انسان عاطفی، مصائب حسینی را بشنود و ناراحت نشود و دل او نسوزد و گریه نکند و لااقل تباکی نداشته باشد.

 اینکه در روایات گفته شده شرکت در جلسۀ عزای امام حسین(ع) و گریه و عزاداری، گناهان انسان را محو می‌کند یا اینکه می‌فرمایند: اگر کسی حتّی به اندازۀ بال مگسی بر مصائب اهل‌بیت(ع) گریه کند، بهشت بر او واجب می‌شود، چگونه توجیه و تحلیل می‌شود؟ به‌عبارت روشن‌تر، چگونه فردی می‌تواند عمری گناه کند و با شرکت در یک جلسۀ عزاداری یا با قطره‌ای اشک، بهشتی شود؟ 

این‌گونه روایات به‌اندازۀ تواتر است و مورد تشکیک نیست و معنای همۀ آنها این است که هر کس در این مجالس، رابطۀ عاطفی و رابطۀ عملی با ولایت پیدا کرد و نظیر حضرت حرّ بن یزید ریاحی، حسینی شد و پشیمان از گناهان خودگردید، بهشت بر او واجب می‌شود؛ چنان‌که قرآن کریم می‌فرماید جهنّم او مبدّل به بهشت می‌شود: «یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئاتِهِمْ حَسَناتٍ»؛

پروندۀ تاریک او نابود می‌شود و پروندۀ درخشانی که صفحۀ اوّل آن توبه و ثواب آن است و از هر ثوابی بالاتر است، باز می‌شود.

بلی، اگر در این‌گونه مجالس، فقط رابطۀ عاطفی باشد، ثواب آن از هر حج و عمره‌ای بالاتر است و این‌گونه ثواب‌ها، تفضّلی است نه استحقاقی و برای ترغیب مردم برای رابطۀ عاطفی با امام حسین(ع) است، که علّت مبقیّه برای تشیّع است و به‌قول استاد بزرگوار ما حضرت امام خمینی(ره) دانه می‌ریزند تا کبوتر بگیرند.

چه كنیم در جلسات عزاداری اشكمان جاری شود و دلمان بسوزد؟

در روایات وارد شده است كه خشكی چشم در اثر قساوت دل است و قساوت دل در اثر گناه و معصیت است؛   بنابراین هر چه گناهمان كمتر شود، دل‌هایمان صاف‌تر خواهد شد و هرچه دل‌هایمان صاف‌تر شود، اشك‌هایمان جاری‌تر خواهد بود.

رابطۀ گریه بر امام حسین(ع) و سیر و سلوك الی الله چیست؟

گریه، عزاداری، توسّل و زیارت، آثار فراوانی دارد كه از اهم آن امداد به انسان برای رسیدن به‌مقام لقاء و فناء است و در حقیقت، بهترین امداد برای شخص سالك در طی نمودن منازل هفت‌گانۀ سیر و سلوك، همین است.


تحقیق_پژوهش