خوبیِ این روزها در معصیت بخشیدن است
با لبِ تشنه، لبِ لب تشنهها را دیدن است
توبههای کال، ما را از نفس انداخته
حال، وقت توبههای راستین روییدن است
معنیِ این روزه داریهای معنادار چیست
نیمه شبها یار را بوییدن و بوسیدن است
آنقدَر بد کردهایم و آنقدَر او خوب بود
این چه رسم نامهی اعمال را پیچیدن است
حیف، این ساعات را در خوابِ غفلت بودهام
غافلم از اینکه این ایام را فهمیدن است
سفره آماده، غذا آماده، اما حیف حیف
این چه وقتِ گرم عصیان بودن و خوابیدن است
ما که از افعال خود این روزها آگه تریم
کِی زمان شکوه و از خود چنین پرسیدن است
نوکر از ارباب باید ارثِ لاهوتی بَرَد
ارث ما در عالم زر تشنه لب خشکیدن است
- پنج شنبه
- 17
- خرداد
- 1397
- ساعت
- 10:41
- نوشته شده توسط
- جواد
- شاعر:
-
رضا باقریان
ارسال دیدگاه