پناهِ من ، اِله من ، با اینهمه جُرم و تَباهی
قبولم کن که آمدم در اوجِ شَرم و روسیاهی
با کوه عِصیان آمدم من       با چشمِ گریان آمدم من
:: یا ربّنا استغفرالله ::
اسیر غفلتم امّا  گناهِ من کردی فراموش
عَظِيمَ الْمَنِّ، کریمَ الصَّفْح، اغْفِرْ لَنَا ربّ خطا پوش
چه کرده با من حُبّ دنیا       در سینه حسرت بر لبم آه
:: یا ربّنا استغفرالله ::
به اُمّیدی بـه درگاهِ   عفـو تـو رو کردم خدایا
عطا کردی به احسان و  لطف تـو خو کردم خدایا
اگر چه توبه ام شکسته ام           دل به کرامتِ تو بستم
:: یا ربّنا استغفرالله ::
حبیب من مُجیبِ من  میخوانمت با دیدۀ تر
گنهکارم سیه رویم  بنما قبولم حقّ حیدر
حُبّ علی دارم به سینه       گریانم از داغ مدینه
:: یا ربّنا استغفرالله ::
تو ذَا الْجُودی تو ذَا الْفَضْلی  تو راحِمَ الشیخ الکَبیری
اَنیسی تو مُغِیثی تو  تو رازِقَ الطفل الصَّغیری
از کَرَمت به زیر دِینم       سینه زنِ غمِ حسینم
شاعر : سید محسن سادات خلردی
- پنج شنبه
- 17
- خرداد
- 1397
- ساعت
- 14:14
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
- 
                            سید محسن سادات خلردی

 
                 
                 
                
                 
  
   
  
  
  
  
  
  
                                 
                                 
                                 
                                 
                                 
                                
 
     
     
     
     
                
                
ارسال دیدگاه