پناهِ من ، اِله من ، با اینهمه جُرم و تَباهی
قبولم کن که آمدم در اوجِ شَرم و روسیاهی
با کوه عِصیان آمدم من       با چشمِ گریان آمدم من
:: یا ربّنا استغفرالله ::
اسیر غفلتم امّا  گناهِ من کردی فراموش
عَظِيمَ الْمَنِّ، کریمَ الصَّفْح، اغْفِرْ لَنَا ربّ خطا پوش
چه کرده با من حُبّ دنیا       در سینه حسرت بر لبم آه
:: یا ربّنا استغفرالله ::
به اُمّیدی بـه درگاهِ   عفـو تـو رو کردم خدایا
عطا کردی به احسان و  لطف تـو خو کردم خدایا
اگر چه توبه ام شکسته ام           دل به کرامتِ تو بستم
:: یا ربّنا استغفرالله ::
حبیب من مُجیبِ من  میخوانمت با دیدۀ تر
گنهکارم سیه رویم  بنما قبولم حقّ حیدر
حُبّ علی دارم به سینه       گریانم از داغ مدینه
:: یا ربّنا استغفرالله ::
تو ذَا الْجُودی تو ذَا الْفَضْلی  تو راحِمَ الشیخ الکَبیری
اَنیسی تو مُغِیثی تو  تو رازِقَ الطفل الصَّغیری
از کَرَمت به زیر دِینم       سینه زنِ غمِ حسینم
شاعر : سید محسن سادات خلردی
- پنج شنبه
 - 17
 - خرداد
 - 1397
 - ساعت
 - 14:14
 - نوشته شده توسط
 - سید محسن احمدزاده صفار
 
- شاعر:
 - 
                            
سید محسن سادات خلردی
 

                
                
                
                
                                
                                
                                
                                
                                
                                
    
    
    
    
                
                
ارسال دیدگاه