بی خود نماز مرد، نشسته نمیشود
یا دست پر ورم که شکسته نمیشود
سِنِ زیاد، عاقبتش مو سفیدی است
بی خود کسی ز عمر، که خسته نمیشود
حتماً کسی نماز شبش را شکسته است
سجادهی امام که بسته نمیشود
زندان که جای زندگیِ این امام نیست
این هتک حرمت است، نه این احترام نیست
همچون حسین پیروهنش پاره پاره شد
با میخِ تخته پاره تنش پاره پاره شد
آقای ما اگرچه شکسته مفاصلش
جدَّش کنار سینه زنش پاره پاره شد
با میخ و تیر و نیزه، که فرقی نمیکند
فرزند فاطمه بدنش پاره پاره شد
هرچند پیروهن به تنش پیروهن نشد
مانند شاه کرببلا بیکفن نشد
- شنبه
- 19
- خرداد
- 1397
- ساعت
- 10:55
- نوشته شده توسط
- جواد
- شاعر:
-
رضا باقریان
ارسال دیدگاه