هر روز میزنم به هوای حرم نفس
هم فکر من حرم شده هم خواب هم نفس
با نفس خود مبارزه کردم از آن زمان
که در میان روضه تو میزنم نفس
بر روی صفحه تا که نوشتم حسین جان
آرام شد کشید ز شوقش قلم نفس
در حسرتم میان فضای حرم چقدر
کم راه رفتم آه ، کشیدم چه کم نفس
نامت دلیل ماست اگر زنده مانده ایم
دم بود یا حسین که شد باز دم نفس

شاعر امیرفرخنده