اولین سید شهیدان بود
حضرت حمزه عم پیغمبر(ص)

اسدا...بود وشیر رسول
بر سپاه خدائیان افسر

فخر می کرد به او رسول خدا
بود استاد جنگ بر حیدر

در احد جان فدای دینش کرد
قطعه قطعه نمودنش پیکر

جگرش را کشید بر دندان
هند جانی، رذیله ی کافر

در غمش شد رسول حق نالان
اشک ریزان،خمیده ومضطر

آه از آندم که پیکرش را دید
پاره پاره زضربه ی خنجر

گفت آه ای عمو زجا برخیز
شد محمد(ص) غمین وبی یاور

غم مرگت مصیبت عظماست
زده بر جان مصطفی آذر

سوگ او شد بپا به شهر نبی
صاحب آن عزا،نبی.حیدر

سالیانی گذشت وکرببلا
نوبت آمد به سیدی دیگر

تا شود سید شهیدانی
همه اولاد مرتضی،کوثر

باز شد جنگ دیگری بر پا
بین اولاد هند وپیغمبر(ص)

پیکر نور چشم زهرا شد
پاره پاره ،جدا شده از سر

واحسینا به ناله می گفتا
بر سرجسم بی سرش خواهر

سوی شهرنبی به زاری گفت
وای جدا،ببین شدم مضطر

زینت دوش تو به خاک افتاد
بی سر و،تن برهنه،بی یاور

داغ حمزه دوباره زنده شده
احدی دیگر وشهید دگر

شاعر:اسماعیل تقوایی