عقل بشر نمیدهد قد به مقام تو علی
عرش شده معتکف گوشه بام تو علی

تویی امامِ انبیا  ، نبی ست هم محب تو
مفتخراست آنکسی که شد غلام توعلی

دلش به عرش میرود  آنکه زمین گیر توشد
خوشا به صیدی که گره خورده به دام توعلی

گدا تو را طلب کند نه ازتوکیسه تورا
خدا کند دلم شود علی الدوام تو علی

چه بد نگاه میکند فرشته مرگ بشر
کسی که میکشد نفس بدونِ نام تو علی

صحنه جنگ می شود صحنه خودنمایی ات
خدا قیام کرده در وقت قیام تو علی

کسی توانِ جنگ با اخمِ تورا نداشته
عدو فرار کرده از برق نیام تو علی

نه ظلم برکسی بکن نه زیر بار ظلم رو
که این همیشه شده از رکن پیام تو علی

هزارسال گفته شد و همچنین شنیده شد
ولی نشد مدیحه ایی حق کلام تو علی