✳️السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا خُزّانَ عِلْمِ اللّهِ اَلسَّلامُ ... ✳️
▪️نوحه عاشورایی امام جعفر صادق(ع)▪️
نفسی مانده هنوزم بزنم دم از تو
حال آماده ز من سفره غم هم از تو
روضه ی جد تو مهدی شده پر از عاشق
که به لب زمزمه دارند همگی یا صادق
آن امامی که زده زهر شرر بر جانش
شده زرد صورت همچون قمر تابانش
او که احیاگر غمهای لبی عطشان بود
او که از روضه صحرای بلا گریان بود
میکند حس کنون خشکی لبها را چون
میکند زهر اثر بر جگر و جسم و خون
رمقش رفته و افتاده به کنج خانه
شده شمعی و همه گرد تنش پروانه
در همین دم به سرش زد که چرا عاشورا
دشمنان جمع شدند دور عزیز زهرا
وسط گودی مقتل چه بلایی آمد
تیغ در دست چرا شمر حرامی آمد
زینب از روی بلندی همه را میدیده
دیده گلچین چگونه سر گل میچیده
از قفا تیغ جفا کرد تنش را بی سر
ناگهان ناله ای آمد : غریب مادر
زینب و فاطمه بر سر بزنند بی وقفه
که چرا پیرهنش را بکنند بی وقفه
روی هر جای تنش جای سم اسبان بود
از غم و ماتم او عرش خدا گریان بود
خیمه ها در وسط آتش دشمن میسوخت
چادر و موی سر و معجر و دامن میسوخت
دل تو قطع یقیین چون دل من میسوزد
تا عدو چشم به ناموس خدا میدوزد
- پنج شنبه
- 14
- تیر
- 1397
- ساعت
- 13:7
- نوشته شده توسط
- علی صمدی
- شاعر:
-
علی صمدی
ارسال دیدگاه