بقیع نوحه خوان گشته با چشم تر
دوباره مدینه شده شعله ور
در آتش بسوزد در خانه ای
رود زاده ی فاطمه پشت در
امان ای امان آه و واویلتا
به بیت الهی نشد احترام
هجوم آورد دشمن از روی بام
شکسته شده بغض غم در گلو
شکسته شده حرمت یک امام
امان ای امان آه و واویلتا
شب از داغ او دلغمین گریه کرد
در آن کوچه ها چشم دین گریه کرد
به دستان او آسمان بوسه زد
به پای برهنه، زمین گریه کرد
امان ای امان آه و واویلتا
- یکشنبه
- 17
- تیر
- 1397
- ساعت
- 2:10
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
میثم مومنی نژاد
ارسال دیدگاه