یا علی بن موسی الرضا

شد مه ذیقعده تنم جان گرفت
فصل دلم رنگ بهاران گرفت
مرغ دلم پر زد وشادی کنان
برلب خود ذکر رضا جان گرفت

یازده ماه چو آغاز شد
پنجره ای رو به دلم باز شد

چشم دلم دید که دردانه ای
لطف وصفا داده به یک خانه ای
خانه شده محفل شادی وشور
باز شده غنچه به گلخانه ای

حضرت کاظم که بود باغبان
هست زبشکفتن گل شادمان

جن وملک آمده شادی کنان
بهر نظر بر رخ مولود جان
عرش خدا شاد زمیلاد او
گشته پر از نور خدا آسمان

ذکر تبارک به فضا پخش شد
بر همه جا نام رضا نقش شد

اختر هشتم ز ولایت رسید
اهل ولا را شده وقتی سعید
عالم آل علی است این علی
روح کرم باشد وباب امید

مرقد او خاک خراسان بود
بارگهش مامن ایران بود

زاد گهش مرغ دلم پر زند
مشهد همچون ارمش سر زند
همچو گدایان دگر اشکبار
درگه سلطانی او در زند

ناله کنم شاه پناهم بده
راه نماندست تو راهم بده

همچو کبوتر شده قو قو کنم
مامن خود گنبد دلجو کنم
یا که چوآهو بشوم صید دام
خواهشی از ضامن آهو کنم

ضامن آهو نجاتم بده
کرببلا را تو براتم بده

مشهد ومیلاد رضا(ع)خوش بود
دیدن آن نور سرا خوش بود
همره عشاق فراوان او
شادی وابراز ثنا خوش بود

کاش که میلاد مه هشتمین
قسمت هرشیعه شود اینچنین


شاعر:اسماعیل تقوایی