دهه‌ی کرامت

میلاد امام رضا(ع) 
بنداول

زائرشدم‌به‌صحن‌وسرای‌تویارضا

دار و ندار من بفدای تو یا رضا

لب را گشودم و اول به عشقتان

بعد از سلام گفته ثنای تو یا رضا

باب‌الجواد مدخل باب بهشت من

زین راه سرنهاده به پای تو یا رضا

سمت حرم به عشق شما راه میروم

شاید شوم غلام وگدای تو یا رضا

(مهر تو را به عالم امکان نمیدهم)

(این‌گنج پربهاست من ارزان‌ نمیدهم)
بنددوم

در دام تو اسیرم و در کوی تو غلام

ای قبله‌گاه اهل ولا بر توام سلام

اول سلام و عرض ارادت به محضرت

بعد از سلام از تو بگیرم یکی دو جام

باده بده به من ز سبوی ولایتت

تامن‌نهم‌ ز باده‌ی این عاشقی به کام

کام مرا به عشق ولا  لاله‌گون نما

تا من بخوانم از کرم تو علی‌الدام

خواهم شهید عشق شوم یاامام‌رضا

یا کشته در دمشق شوم یا امام رضا
بندسوم

درگوشه‌ای نشستم و با حالت بکا

دیدم نوشته کنج حرم شعر با صفا

آن بیت روضه‌ام شده آقا قبول کن

عرض ارادتم شده در محضر شما

(هرصبحدم ز خون شهیدان کربلا

خورشید میکشد علم آل مصطفی)

(میسازد از مصیبت اولاد مرتضی

برقد صبح پیرهن خونچکان قبا)

روضه تمام شد چقدر گریه میکنی

روزم‌چوشام شدچقدرگریه میکنی
بندچهارم

برگردم و دوباره به مدح تو رو کنم

زخم دل شکسته خود را رفور کنم

اصلا به غیر عشق تو عشقی نداشتم

برگردم و دوباره به تو گفتگو کنم

از دست لطف و از کرمت باده‌ای بده

من می به عشق حضرتتان در سبو کنم

نام تو چون عسل به لبم موج میزند

با اشک دیده بهر وصالت وضو کنم

حالا دوباره موسم خندیدن آمده

وقت وصال موسم بوسیدن آمده
بندپنجم

بیت ولا ز نور جمالت منوراست

غرق‌شعف‌زروی‌توموسی‌بن‌جعفراست

سلطانی و تمام خلایق رعیتت

واقف‌به‌شان توچوخداوند اکبراست

نجمه عروس فاطمه شد صاحب پسر

شمس‌الشموس زاده زهرای اطهراست

همنام مرتضی شده هشتم امام ما

یعنی‌به‌بزم‌عشق‌چوساقی‌کوثر است

شهر مدینه مرکز نور ولایت است

بارش دراین دیار زابر کرامت است