شب جمعه
شب زیارتی اباعبدالله(ع)

آسمان‌چشم‌من‌ابریست،باران کربلاست

شام‌من‌تاریک‌گشته شمع‌سوزان‌کربلاست

انبیا همراه احمد با تمام اوصیا

تاسحرگه باملائک میهمان کربلاست

مادری از دور میآید، ولی قامت کمان

روضه‌میخواند‌شب‌جمعه‌پریشان‌کربلاست

روضه‌ی لعل‌لب‌خشکیده و آب فرات

تاقیامت‌ چشمها‌گریان‌وعطشان‌کربلاست

ناگهان‌دربین‌روضه،روضه‌خوان‌از‌هوش‌رفت

تاگریزروضه‌شداکبر،جوان‌کربلاست

روضه‌پایان‌یافت‌ مادرازحرم بیرون‌نرفت

تاقیامت دیده‌گریان‌،چونکه‌جان‌کربلاست