آن علم‌داری که می‌داد خیمه‌ها را پاس کو؟
آن‌که بوده بر حریم فاطمه حساس کو ؟
شیر میدان قاتل این خصم بی‌احساس کو ؟
******
خیمه‌ها آتش‌گرفته از شرار کینه‌ها
گرد بی‌رحمی نشسته بر رخ آیینه‌ها
بی‌کس و یاور خیام زاده زهرا شده
بی‌پناهی لرزه افکنده درون سینه‌ها

شمریان دور از دو چشم اکبر و عباس‌ها
آتشی افکنده‌اند بر لاله‌زار یاس‌ها
با عطش آتش‌گرفته خیمه پروانه‌ها
وامصیبت از شکست شاخه احساس‌ها

خیمه‌ها آتش‌گرفته  یا حسین عباس کو ؟
******
حرمله این دفعه تیر آتشین می‌افکند
خیمه‌های بی‌پناه را از ستون برمی‌کند
خولی بی‌عاطفه همراه زجر ددمنش
دست غارت بر خیام آل عصمت می‌زند

خیمه بی عباس نام‌آور به یغما می‌رود
هر طرف لب‌تشنه‌ای با چشم گریان می‌دود
سیلی و شلاق بی‌رحمان در این بی‌یاوری
هدیه بر گلگونه‌های طفل عطشان می‌شود

خیمه‌ها آتش‌گرفته  یا حسین عباس کو ؟
******
کودکی آتش‌گرفته بانگ عمو می‌زند
پنجه‌های کوفیان یورش به گیسو می‌زند
پاسبان خیمه‌ها ای حضرت ساقی بیا
خنده‌های نابجا خنجر به ابرو می‌زند

یا حسین برخیز و با عباس نام‌آور بگو
خیمه‌ها تنها شده ، ای مهربان سقا عمو
دیده بر راه تو هستند کودکان فاطمه
خیمه‌ها را کن حفاظت از سپاه کینه‌جو

خیمه‌ها آتش‌گرفته  یا حسین عباس کو ؟
******
در کجا ماندی که بی تو خیمه‌ها را یار نیست ؟
در حریم مصطفی جز لشکر اغیار نیست
ضرب سیلی روی نیلی در حرم گاهان ببین
کودکان را یاوری جز عابد بیمار نیست

سروری از بی‌پناهی‌ها به دشت بی‌کسی
یا ابو فاضل کجایی کی به دادم می‌رسی؟
شعر غم با گریه بر گو هر محرم در عزا
از ستیز آب‌وآتش موسم بی مونسی

خیمه‌ها آتش‌گرفته  یا حسین عباس کو ؟
******