بانو...

کمی ز آینه رفع ملال کن بانو
جدا ز چشم من اشک ذلال کن بانو

علی کنار تو با غم نشسته رو در رو
بگو هر آنچه نگفتی ، سوآل کن بانو

تمام خاطره های تو می شود نه سال
شکایت از غم این چند سال کن بانو

دلم ز صبر تو قدری گلایه می خواهد
عذاب کوچه و در را مثال کن بانو

برای صورت نیلی برای سینه ی زخم
فغان مقابل این بسته بال کن بانو

علی برای علی بودن آفریده شده
مرا همیشه پریشان خیال کن بانو

بگو سخن که دهی ابتدا تسلایم
سپس تمام جهان را زوال کن بانو

کمی بخواب ، نشستن برای تو سخت
است
خمیده قامت خود کم هلال کن بانو

چقدر پیر و ضعیف وشکسته ای زهرا
ببخش کوتهیم را ، حلال _ کن _ بانو

___________________

غلام گوشه نشین شما «امانی» را
نظر به حق محمد ،،، و آل کن بانو