رباعیات
قبل از محرم

مدیون حسینم همه‌ی عمر که دارم

بر سینه مدالی به دو عالم که نگارم

داده ز کرم بر من ناقابل و شادم

بر پای حسین بن علی سر بگذارم

رباعی

نزدیک محرم شده دل تاب ندارد

این دیده‌ی آشفته‌ی من خواب ندارد

ما را برسانید به این قافله‌ی عشق

بیچاره کسی هست که ارباب ندارد

رباعی

گشتم به غم عشق تو ای یار گرفتار

ما را چو وهب راه بده جان علمدار

از جرم و خطایم بگذر مظهر رحمت

من حُّر خطاکارم و تو شاه خریدار