لطفا حق روضه ادا شود

بر یارهایِ مختصرت گریه میکنم
چون هست آخرین سفرت گریه میکنم

رفته ست پیکرم سرِ دارالاماره و
خون می شود چنین جگرت؛ گریه میکنم

اینها هنوز در دلشان کینۂ علی ست(ع)
هر شب به غربتِ پدرت گریه میکنم

برگرد! می شناسمِشان که در آفتاب؛
از داغ های ِ مستمرت گریه میکنم

بد چشم زخم می خورَد و رو به علقمه
از حالِ حضرت قمرت گریه میکنم

جان می دهد مقابلِ تو! گریه میکنی...
من هم برای چشم ِ ترت گریه میکنم

 «أدرک أخاک» میشنوی بعدِ سال ها
از «مُنکسِر» شدنِ کمرت گریه میکنم

شش ماهه با عطش چه هماغوش می شود
محض تلظّیِ پسرت گریه میکنم

لب تشنه ام! فدای سرت أیهاالامیر
چون می رود به نیزه سرت، گریه میکنم

سهم ِ یکی پیرهن و دیگری عبا...
بر ازدحام ِ دور و برت گریه میکنم

هستند کوفیان همه خنجر به دست و من
بر حال سختِ محتضرت گریه میکنم

در خاک و خون به خواهرِ خود خیره میشوی
بر خیمه های شعله ورت گریه میکنم!