باد هوهو کنان به صحرا زد

پرده‌ی کعبه را به بالا زد

پرده‌ی‌کعبه مست هوهو شد

چونکه نام علی اعلی زد

مستجار حرم هویدا شد

طعنه برهستی دو دنیا زد

پرده از سر فکنده تا کعبه

جای خود ایستاد و درجازد

همه دیدند صاحب خانه

حرف از لافتای مولا زد

حضرت مستطاب یا حیدر

دست بر دامنت مسیحا زد

نیل با امر تو شکافت آنجا

تا که موسی عصا بدریا زد

همه‌ مبهوت نام فاطمه و

دست بر دامن تو زهرا زد

صاحب کعبه‌ خانه را باعشق

از ازل‌ هم به عشقت امضا زد

همه عالم به امر تو چرخد

باتو لوح و قلم چه زیبا زد

هرچه‌گویم‌کم‌است‌درشانت

در مقامت قلم چو طاها زد

ای فدای مقام و منزلتت

هرکسی نام تو صدا تا زد

میشود رستگار تا محشر

میشود همنشین پیغمبر