‍ حرکت امام حسین (ع) از مدینه به سمت عراق و نزدیک شدن او به سر زمین کربلا
(سبکش داخل کانال اشعارم)
آروم آروم داری میای امّا نمیدونی عدو
اینجا کمین کرده برا قصدِ شکارِ یه گلو
تو رو خدا به خاطرِ علی برگرد
گلوش نداره تاب و طاقتِ این درد
علاوه بر غلاف و نیزه و خنجر
میگن تیرِ سه شعبه هم با خود آوَرد
وا از غم دردِ رباب، وا اصغرِ بی شیر و آب
واویلتا، واویلتا، واویلتا، واویلتا(۴)
اینجا فقط بویِ غمه، سر در گریبون عالمه
تو رو خدا و کامِ تشنه ی اصغر
نزار که تشنه لاله ات بشه پرپر
نزار سکینه و رقیه و زینب
که سر نوشتشون بشه مثِ مادر
چیزی نمونده تا تَهِ، این مقصدِ پُر ماجرا
چیزی نمونده ای خدا، تا سر زمینِ کربلا
یه کاروانِ خسته و، این جاده ی نا آشنا
آخه دیگه چیزی نموند تا خنجرو تیرو بلا
ای ساربان آهسته تر یاران بپیوندن به ما
تا جملگی بر پا کنیم، ما خیمه ی آل عبا
تا زینب مضطر بخونه روضه ی شامِ بلا
اندک سپاهِ ما کجا این لشکرِ بی انتها
وا ازغم دردِ رباب، وا اصغرِ بی شیر و آب
واویلتا، واویلتا، واویلتا، واویلتا(۴)