عصمت مقدس
گرگوهری به نام تولاّ نداشتم
رهتوشه بهرروز مبادا نداشتم
روزحساب ،دردوغمم بی حساب بود
دردل اگرمحبت زهرا نداشتم
دیروزاگرکه دست مرا اونمی گرفت
امروزمن امید به فردا نداشتم
گرمهراونبود دراین ظلمت حیات
راهی به سوی عرش معّلا نداشتم
هرگاه تامدینه ی اوپرگشوده ام
چشم طمع به جنّت اعلا نداشتم
ای عصمت مقّدس حق عمری از گناه
بال وپرم شکسته و پروا نداشتم
کردی هزارمرتبه لطف وکرم به من
غافل شدم که چشم تماشا نداشتم
شرمنده ازحضور تو هستم که دررهت
ایمان وعشق داشته، تقوا نداشتم
چیزی برای عرضه براین آستان نور
درحیرتم که داشته ام، یا نداشتم
اخلاص ومعرفت به «وفایی»بیاببخش
چیزی جزاین من از تو تمنا نداشتم
- پنج شنبه
- 15
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 12:44
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه