شافعی دارم به درگاهت خدا

عذر میخواهم زدر گاهت خدا

عدل وانصافت فزون از حد بود

رحم واحسانت به ما بی حد بود

رحم کن در این جهان بر غربتم

برگرفتاری ورفع کربتم

وقت رفتن و حدتم هم وحشتم

برحساب وبر کتاب دهشتم

رحم کن بر بنده عاصی خود

تا بگویم از گرفتاری خود

گر بخوانی نا مه ام رسوا شوم

در میان خلق بی ماوا شوم

ای که ستارالعیوبی ای خدا

هم تو غفار الذنوبی ای خدا

گربپوشانی تو اعمال بدم

چشم پوشی کن زرفتار بدم

رحم کن دروقت جان کندن به من

وقت غسل و کفن ودفنم از بدن

وقت تنهایی در این بیت جدید

وقت خفتن درلحد باشم وحید

رحم کن برحالت مفلوک من

 سیدی مولا توئی  مملوک من

من هلا کم گر نباشی دربرم

ای خداوندا به کی روآورم

شعر:بانو شاهین فقیه زاده