شعله ی آه
آمدم یک باردیگر باز هم راهم بده
بهر تأثیر دعایم شعله ی آهم بده
ای کریم آفرینش سائلی درمانده ام
درحریم رحمت وغفران خود راهم بده
ازتغافل من به چاه معصیت افتاده ام
ناجی عالم نجات ازقعراین چاهم بده
بی نسیم مغفرت درخواب غفلت مانده ام
دیده ای بیدار وجان وقلب آگاهم بده
دردل شب بسته ام قامت به محراب نماز
یک سحر پروانه ی سیر الی اللهم بده
جذبه ی عفوت کشانده سوی این درگه مرا
ازغبار آستانت عزت وجاهم بده
چون «وفایی» تاکنم ابراز درد خویش را
درحضورت فرصتی هرچند کوتاهم بده
#سید_هاشم_وفایی
- شنبه
- 17
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 10:30
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه