حق مدار
نهـان زچشـم مردم ، زمانه مي رود علي
شكسته فرق وخونجگر،زخانه می رود علی
باغم ومحنت درون، باپروبـال غرق خون
به سـوی گلشن جنـان، زلانه می رود علی
قسم كه حق مدارشد، به سجده رستگار شد
به ديـدن خـدابدين ، تـرانه می رود علی
زبی كسی وغربتش، به سوی خاك تربتش
به همـره هـزارهـا، نشـانـه می رود علی
همره اشك زينبين، بادل خـونين حسين
به روی دوش مجتبی ، زخانه می رود علی
نهان زچشم دشمنان، جانب تربتی نهان
غـريب تـرزفـاطمه، شبـانـه می رود علی
شب غمش شده سحـر،بستـه اگربار سفـر
بـرای ديـدن گُـل و،جـوانـه می رود علی
زگلشن عشق وشرف، به وادی پاك نجف
دريغ جسم اطهرش، به شانه می رود علی
چه باصفا وبايقين، زخاك تاعرش بريـن
پی وصـال ايــزد، يگــانـه می رود علی
«وفایی» اشك فشان، بـگونفس نفس زنان
نهان زچشم مردم زمـانـه می رود علی
#جاج_سید_هاشم_وفایی
- شنبه
- 17
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 10:52
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه