تن افتاده به گودال
تن افتاده به گودال ، خدا حافظ تو
زیر اسبان شده پامال ، خدا حافظ تو
داغ تو بُرده مرا حال ، خدا حافظ تو
می روم بی پر و بی بال ، خدا حافظ تو
******
ای تن بی سرِ جا مانده به گودال جنون
پاره پاره بدن از خنجر و سر نیزة دون
بی تو سالار سرم ، بی سپه و یار و ستون
می رویم ما دگر از دشت بلا با دلِ خون
زیر خورشید گدازنده بُود پیکر تو
رویِ خاکست و پر از خون ، بدنِ پرپر تو
باد صحرا زده گلبوسه رگ حنجر تو
ای به قربان تنِ بی سر تو ، خواهر تو
تن افتاده به گودال ، خدا حافظ تو
******
از کنار بدن پرپر تو می گذرم
می زنم بار دگر دست مصیبت به سرم
اشک خون حلقه زده بی تو به چشمان ترم
نیزه ها بر تن تو ، خورده به عمق جگرم
کنج محمل شده غمخانة دریای دلم
چوب محمل بزنم سر بشکست پای دلم
کر شود گوش فلک از غم و غوغای دلم
غم سنگین تو آتش زده هر جای دلم
تن افتاده به گودال ، خدا حافظ تو
******
از سرِ نیزه بیفتاده به رویم نگهت
رنگِ خون سوز عطش مانده به رخسار مهت
یادم از حنجره ات آمده در قتلگهت
اشک چشمان یتیمانه که مانده به رهت
می رویم دیده تر از کرب و بلایت اما
قلب و جان و دل ما مانده کنارت مولا
از قیام تو سخن ها بسُرایم هر جا
محفل بزم عزای تو نمایم بر پا
تن افتاده به گودال ، خدا حافظ تو
******
اکبر و اصغر و قاسم به کنارت خفته
جعفر و عون و محمد به جوارت خفته
بر زمین پیکر هفتاد و دو یارت خفته
ساحل علقمه آن ، یکّه سوارت خفته
سروری از سرِ بی تن ، تنِ بی سر برگو
از سرِ بر سر نِی رفته ، مکرّر برگو
از دلِ خون و دو چشم تر خواهر برگو
داغ عباس و علی اکبر و اصغر برگو
تن افتاده به گودال ، خدا حافظ تو
******
- یکشنبه
- 18
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 12:12
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه