حسینم بر نمی گردد
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
شده دل غمخانه که لب جانانه به نمی تر نمی گردد
******
چه وداعی نموده با من در این بیابان عزیز زهرا
که سرشکم چکیده با خون از این جدایی به خاک صحرا
چو روان شد به سوی میدان گل امیـدم یگانه یارم
زده خیمـه به ناامیـدی فغان و ناله به قلب زارم
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
کمـرش خـم شـده ز داغِ جگر گـداز علی اکبر
به روی ذوالجناح نشسته مثال حیدر به جنگ خیبر
به سوی قتلگـاه خونین روانه گشته غمین و تنها
به لبم از فـراق یارم نشستـه هر دم خدا خدایا
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
چه عذابی نصیب من شد که پیش چشمم به خون نشسته
دل بی تاب و بی پناهم ز داغ بی یاوری شکسته
به سرِ تلّ غم نمـودم به چشـم زارم دمی نظاره
تک و تنها غریب و بی کس میان یک لشکری سواره
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
تن پاره درون گودالِ خون گرفته فتـاده بی سر
زده بوسه به نای و حنجر به تیغ تیز و به نوک خنجر
شده در خونِ خود شناور منم کنارش به سینه کوبان
سر او در کف ستمگـر سپاه شمرانه پایِ کوبان
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
سـر یارم به روی نیزه درون مقتل فتـاده پیکـر
نه انیس و نه غمگساری میان این لشکر ستمگر
به کنـارم یتیمـه های برادرانم به حـال گریه
به سکینه چه ها بگویم چگونه بوسم رخ رقیه
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
به تنِ سر جدای یارم سی و سه نیزه نشانده دشمن
به تمام تنـش نشسته سنان و نیزه ، عمود آهن
به سر و روی خود بپاشم از این مصیبت گِلِ بیابان
غمِ بی حدّ و بی نهایت شده به رخسـاره ام نمایان
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
گل بی سر فتاده در خون چگونه بینم بریده نایش
که زمین و زمان بلرزد ، دلِ فلک می تپد برایش
دلِ بی تابِ من خدایا به زیرِ داغِ حسین شکسته
به تنِ پاره پارة او کشم دو دست به خون نشسته
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
نه توانی که سر گذارم به دشت غربت از این جدایی
نه قراری که سینه ام را از این مصیبت دهم رهایی
غم تلخ وداع زینب ، کلام پر سوز سـروری شد
به محرم سرود ماتم ، نوای هر روز سروری شد
من و اشک و ناله به دلم افتاده حسینـم بر نمی گردد
******
- یکشنبه
- 18
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 12:23
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه