نصر من الله

الله الله ، نصر من الله   رفته به میدان عباس ، یا ولی الله
الله الله ، تبارک الله  مرد جهاد است و نبرد چون اسدالله
الله الله ، تبارک الله   دست علمدار حسین گشته یدالله
الله الله ، ماشاءَ الله   می کُشد از کوفیان آجرک الله
******
تبارک الله علم علمدار      ماشاء الله دو کف سپهدار
آمده شیر علوی به پیکار     لرزه فکنده به سپاه کفار

در صف میدان جنگ ، مثل پدر رفت
با دلِ آگاه خود ، سوی خطر رفت
هیبت او حیدریست ، غیرت کرّار
تیغ پدر را به کف ، سینه سپر رفت
سایه زده ابر ترس ، بر سر دشمن
لشکری از صحنه با ، واهمه در رفت
ضربت شمشیر او ، کوفه هراس است
در دل نهر فرات ، بانگ ظفر رفت

با لب خشکیده ولی با دل شیدا
عشق و شهامت به لب و سینه هویدا
تبارک الله به این رشادت     ماشاالله به این شجاعت

الله الله ، نصر من الله   رفته به میدان عباس ، یا ولی الله
******
تبارک الله علم علمدار      ماشاء الله دو کف سپهدار
آمده شیر علوی به پیکار     لرزه فکنده به سپاه کفار

بر سر زین فرَس ، آن  قد و بالا
یک تنه یک لشکری ، افکند از پا
تشنه لب و بی امان ، حمله نماید
صاعقه آسا زند ، بر سر اعدا
می کُشد از کوفیان ، ضربه به ضربه
از دم شمشیر خود ، ماهرِ رعنا
کس نبوَد تا شود ، یارو عباس
حلقه چندین نفر ، ساقی تنها

با لب خشکیده ولی با دل شیدا
عشق و شهامت به لب و سینه هویدا
تبارک الله به این رشادت     ماشاالله به این شجاعت

الله الله ، نصر من الله   رفته به میدان عباس ، یا ولی الله
******
تبارک الله علم علمدار      ماشاء الله دو کف سپهدار
آمده شیر علوی به پیکار     لرزه فکنده به سپاه کفار

یک نفر و صد نفر ، تیر و  کماندار
هر طرفی می زنند ، سوی علمدار
نیزه ندارد اثر ، بر تن ساقی
می زند و  می رود ، در صف پیکار
مشک امید حرم ، بر سر دوشش
پنجة خیبرشکن ، تیغ شرربار
دست علمگیر او ، از بدن افتاد
هلهله شد در صفِ ، کوفه پدیدار

با لب خشکیده ولی با دل شیدا
عشق و شهامت به لب و سینه هویدا
تبارک الله به این رشادت     ماشاالله به این شجاعت

الله الله ، نصر من الله   رفته به میدان عباس ، یا ولی الله
******
تبارک الله علم علمدار      ماشاء الله دو کف سپهدار
آمده شیر علوی به پیکار     لرزه فکنده به سپاه کفار

بر سر شن ها رها ، مشک و لوا شد
بارش باران تیر ، از همه جا شد
بوسة سرنیزه بر ، ماه دو دیده
فرق سر از ضربتِ ، گرز دوتا شد
ساحل دریا از این ، واقعه خونین
کشتة به لب های خشک ، میروفا شد
شرح سرافرازیِ ، حضرت عباس
شعر غم سروری ، نوحه سرا شد

با لب خشکیده ولی با دل شیدا
عشق و شهامت به لب و سینه هویدا
تبارک الله به این رشادت     ماشاالله به این شجاعت

الله الله ، نصر من الله   رفته به میدان عباس ، یا ولی الله
******