ذکر لب های بیقرار، حسین
تَپِشِ قلب داغدار، حسین

روی دیوار خانه مانده هنوز
عکس صحنت به یادگار، حسین

مادرم بین روضه شیرم داد
که به عشقت شدم دچار، حسین

باز بوی مُحرّمت آمد
باز هستیم توبه کار، حسین

کِتریِ روضه باز جوش آمد
مستِ مستم از این بخار، حسین

یکهزار و چهارصد سال است
قلب عالم جریحه دار، حسین

"صد امید از تو داشتم در دل"
تو برآورده ای "هزار" حسین

نوکری بدقواره ام که شدم
با نگاه تو باوقار، حسین

از همان روز اول خلقت
حق نوشت اختیاردار: حسین

ذکر میثم به روی دار علی است
ذکر عابس به کارزار؛ حسین

گر علی درب شهر علم نبی است
تا همیشه است شهریار حسین

قَدرِ یک بیت روضه خوان شده ام
با همین چشم اشکبار حسین،

بین گودال جز همین سه نبود:
قاتلت، آفریدگار، حسین

محمدرضا نادعلیان