کربلا! ای حرمِ امید من
کوی هفتاد و دو تن شهید من
آمدم از شام ویران، ای حسین جان
دیده گریان، سینه سوزان، ای حسین جان
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
زینبم منادی عدالتم
شد به سر یک اربعین رسالتم
من رسول شاهدان سر جدایم
باغبان لاله های کربلایم
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
ای فدای سر نازنین تو
این منم زائر اربعین تو
وای بر من تا که دیدم غربتت را
ماندم و در برکشیدم تربتت را
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
زینبم، جلوه آفتاب تو
پیک پیروزی انقلاب تو
گرچه جز با خسته حالی برنگشتم
زین سفر من دست خالی برنگشتم
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
کربلا قبله عشق و باورم
باغ گل های به خون شناورم
قاسمم کو؟ اکبرم کو؟ اصغرم کو؟
عون و عبدالله من کو؟ جعفرم کو؟
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
ماه من که در بغل کشیدمت
پس چرا بر سر نیزه دیدمت
من بگردم روی نی گرداندنت را
بر سر نی، لحن قرآن خواندنت را
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
همه جا در سفرم، در حضرم
لب خشکت نرود از نظرم
با غم دل، آتش جان، سوزِ سینه
می روم جان برادر در مدینه
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
پنجه در پنجه نیزه ها شدم
کودکان را سپر بلا شدم
پیکرم نیلی شده از تازیانه
بر رخم مانده ز سیلی ها نشانه
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
خود بخوان راز دل از نگاه من
قامت خمیده ام گواه من
اشک جاری، زخم کاری، ارمغانم
روی قبرت، اشک حسرت می فشانم
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
ای جگرگوشه زهرا و علی
هرچه می پرسی بپرس از من ولی
از رقیُه خود مکن سؤالی
جای او بین اسیران مانده خالی
یا قتیل العبرات، یا سفینه النجاه
منبع:سایت مدایح
- پنج شنبه
- 2
- شهریور
- 1391
- ساعت
- 7:48
- نوشته شده توسط
- جواد
ارسال دیدگاه